beat satacak oldum yetmiş lira dedik başta, sonra elli olsun dedim, sonra beati yolladım parayı alamadım. o beatle bir şey çıkarsınlar da diss atayım diye pusuda bekliyorum
şimdi yaklaşık olarak 2 günden beri odamda bir piç sinek var. bu sinek orospu çocukluğunun karşılığı gibi bişi. bide bu mevsimde böyle bir sinek olunca hayatta kalma refleksleri falan daha gelişmiş oluyor öyle pastırma sıcağı sinekleri gibi tırt bir sinek değildi. çok atletik, seni sinir edecek noktaları çok iyi bilen, adeta benimle taşşak geçen, vurmaya çalıştığım zaman direkt manevra yapıp kaçabilen bir sinekti. (ki yazın günde 3 tane sineğe havada tokat atarak yada duvara vurarak öldürüyordum bu konuda ustayım), yani üstün sinek öldürme becerilerime bağışıklı bir piç kurusuydu.
şimdi bu piç nedense sadece ben yatağa girdiğim zaman ortaya çıkıyor ve vız vız vız diye ortalıkta terör estiyor. havada vurmaya çalışıyorum, yetmiyor elime direnç bandı alıp kamçılayarak vurmaya çalışıyorum yine olmuyor. hareketsiz durarak buna pusu kurup yerinde sessizce kalmasını sağlıyorum, tam yanına tokat atmaya gidiyorum ölmüyor. hatta bir keresinde yanına gittiğimde kaçmasın diye uzaktan taaruza geçerek nerf tabanca ile vurmaya çalıştım, ama atletik bir manevra ile yine kaçtı.
aga bu sinek ne yaptıysam ne ettiysem ölmedi gitti. ve hep aynı sinek 2 günden beri evde. bendeki taktikler tükenmişti, ama ondaki feraset, basiret, cesaret, dirayet tükenmiyordu. onun benim taktiklerime karşı yeni taktikler geliştirmesi gibi bende bu durumlara karşı adaptasyon sağladım ve yeni bir taktik buldum...
işten geldim, baktım bu orospu çocuğu yine vız vız geziyor. bir elimde deodorant sprey, bir elimde çakmak. bunu odamdaki orta boşluk alana doğru kovaladım, bana biraz artislik yaptı böyle "kaçayım mı ha ? kaçayım mı ?" dercesine sağ sol yaptı ama olduğu yerde daireler çizdi. artık tek bir şansım vardı ve benimle böyle daşşak geçmesine dayanamıyordum. bende çakmağı yaktım, üzerine spreyi bir sıktım ateşin yanıcı gaz ile olan etkileşimi sonucunda sineği havada yakarak öldürdüm. bir nevi alev silahı kullanarak hayatımda bu zamana kadar karşılaştığım en zorlu, en çetin, en dirayetli sineği öldürmüş oldum.
@5684 daha kolay yolları da var aslında, pencere varsa onu açıp sineği o tarafa yönlendirip dışarı çıkartmak gibi ama intikam isteğin daha ağır basmış. güzel hikaye.
Şöyle bir entry girmişim vakti zamanında, bu sene başında. Sevgilimden iyi ki ayrılmışım beyler, o ayrılmıştı da daha doğrusu gene de ortak bir karar da sayılırdı kısmen. İlişkiler bir yerden sonra toksikleşmeye başlıyor, iki tarafın da ayağında düğüme, beyninin bir kısmını kaplayan ura dönüşüyor. En azından kendimde ve çevremde gördüğüm bu şekilde. Eril bir dille anlatmak gerekirse, karı kız işi delikanlı adamı bozuyor.
Onca güzel zaman geçti, bu kötü günler de geçer diyerek kendinize eziyet etmeyin. Eğer toksik boyuta gelen bir ilişkiniz varsa, ayrılın gitsin. Şahsım adına, kuş gibi hafifledim. Kendimi derslerime verebildim, arkadaşlar edinebildim, okuluma ve bu orospu şehre kısmen de olsa alışabildim.
Tabii, aşık adama tavsiye verilmez, mutluluklar dilenir demişti nejat işler. Ancak bir yerden sonra yaşadığınız şeyin aşk değil, sadece alışkanlık olduğunu bilin. Tabii bunların hepsi benim öznel düşüncelerim, baştan sona saçmalık da gelebilir kimine. Sen kimsin lan racon kesiyorsun demeyin rica ediyorum.:)
kimilerini sadece sevmeyi becerebilmek tanımlıyor. "olmuyorsa boşverin gitsin" felsefesi kimilerine çok fazla işlemiyor. örneğin ben, sevilmeyi değil sevmeyi seviyorum. birinin bana yıllarca "seni sevmiyorum" demesinden sıkılmam ama "beni sevmenden sıkıldım" demesi beni çok kırar.
sanırsam ilişki tavsiyesi insanın sadece kendine verebileceği bir şey.
@5689 koltuk generali'ne katılıyorum. bazen bizi dipsiz kuyuya götüren ayrılıklar devamında bünyeye gayet iyi gelebiliyor. ben de üzülerek söylüyorum ki en verimli zamanımı ayrılık sonralarında yaşadım. tabi verimden kastım ne ürettiğinize de bağlı.
yine de biraz bunalmışsanız size de bir ayrılık iyi gelebilir...
@5690 admin2'ye de katıldım. sevilmek değil de sevmek güzel bana göre. iyi yazmış kral.
bu arada lan olm eksini geri al çiçek bahçesinde bir mayın gibi sırıtıyor orda amk... ya da siktir et kalsın. eyv...
-75-80 yıl yaşasan ölümü bekleyeceksin, hayatın kıyısında, ölüm serin sularında taş sektirebilecek kadar yakın bir noktada duracaksın.
-ortalama insan yaşı 200-250, 500-700 arası olsa yine bunları yaşayacaksın, yani eski gençliği özleme, "ben ne biçim bir gençtim peehhh beee" demeler falan. önemli olan ortalama kaç yıl yaşadığın olmayacaktı, o ortalama yılları doldurmaya başladığın zamanlar içine düşecek olan sıkıntı olacaktı.
e madem 75-80 yıl değilde, 200-250 yıl yaşasak bile aynı hisler ile harmanlanacağız, o zaman tek çare nedir ? ölümsüzlük ?
ölümsüz olsak çok sıkıcı olurdu. ve kimler ölümsüz olacak ? tüm insanlık ölümsüz olursa zencisiyle, çinlisiyle, fakiriyle zengiliyle işte o zaman kaynaklar için kan dökülürdü veyahut sadece belirli gen kritlerlerine sahip insanların üremesine izin verilirdi. ama yine bu hızda gitseydi doğurma olayları yine nüfus için kaynak savaşları çıkardı. hemde herkes en taşşaklı genlere sahip olduğu için daha çetin savaşlar çıkardı.
mesela bilincimi bir robota aktardılar diyelim. insan gibi yaşamadıktan sonra robot olsam ne yazar. 100% insan kıvamında bir robot bedeni üretseler ve bilinci ona aktarsalar aktarma parası ve robot parası derken donuma kadar alırlar. donuma kadar alamazlar zaten ona başvuracak kadar param bile olmaz.
işte böyle böyle soruları her gece kendime soruyorum, kendime derdini sikeyim diyorum falan filan çok aklım karışık sözlük amına koyim böyle düşüncelerin. uzun uzun yaşamakta bir çare değil ölüm korkusuna, ölümsüzlükte, yada bir robotik olmakta. yani hiç bir çıkar yolu yok.
ekleme:
bide mesela düşünsenize dünyada bu zamana kadar nasıl elemanlar yaşamış neler yapmışlar neler aq. kimisi kavimler göçünü başlatıyor bölgede kartları yeniden dağıtıyor, kimisi insan nüfusunu tüketen bir hastalığın hakimiyetine son veriyor, kimisi bir icat yapıyor dünyanın seyri değişiyor falan filan. bunlar belli bir ömür yaşadılar ve büyük insanlardı.
bide bir zengin çocuğunun biri olcak ileride. tam bir denyo, tırt bir insan. tek olayı babasının parasının olması. ve bu vasıfsız piç ölümsüzlük satın alıyor yada en son model bir robotik beden. bu sonsuza kadar yaşıyor. eğer dünyanın seyrini değiştiren, kartları karan ve dağıtan insanlar bu piçin ölümsüz olduğunu görselerdi ne düşünürlerdi ?
bol'da yer alan içeriğin doğru veya güncel olduğu hiçbir şekilde iddia veya garanti edilmemektedir. burada okuduklarınız sizi dehşete düşürürse türkçe rap ansiklopedisine de göz atmayı deneyebilirsiniz. hukuka aykırı olabileceğini düşündüğünüz içerikler titizlikle incelenip gereği düşünülmektedir. sözlüğü reklamsız görüntülemek isterseniz üye girişi yapabilirsiniz. soğuk içiniz.
